İnsanı tanıma sanatı

Kimi çocuklarda karşılaşılan hayvanlara eziyet etme gibi davranışların tek nedeni, kendileri dışındaki varlıkların duygularıyla en ufak bir özdeşleşme gücünden yoksunluklarıdır.

Kendi halinde anılar diye bir şey yoktur.

Neyi nasıl algıladığına bakarak bir insanın iç dünyasıyla ilgili çok önemli sonuçlar çıkarabiliriz.

Hiçbir güçlükle karşı karşıya bırakılmayan, tuhaf huylarına gülümsenip geçilen, sözü edilmeye değer bir engele çarpmaksızın, canları istediği gibi davranabilen çocuklar, şımartılmış çocuklar arasında yer alır.

Yani mutlak gerçek'e götüren yol çok sayıda yanılgıdan geçmektedir.

Yani bir kez şu noktayı saptayabiliriz ki, ruhsal yaşamın oluşumu devinime bağlıdır ve ruhsal yeteneklerin gelişimi organizmanın devinim özgürlüğünü gerektirir.

Bir duman gibidir tıpkı düş, ateşin olduğu yeri bize gösterir. Hatta deneyimli biri, dumandan yola koyularak ateşte yanan odunun cinsi konusunda kimi sonuçlara varabilir.

Bilinçaltında yuvalanmış güçler insanların yaşamını etkiler ve üzerindeki örtü kaldırılıp ortaya çıkarılmadıkça ciddi sonuçlar doğurabilir.

Bilinçaltı tümüyle ruhsal organın bir işlevi, aynı zamanda ruhsal hayatta en güçlü etkendir.

Bilinçli bir dikkati belirli bir ölçüye kadar çalışıp elde etme olanağı varsa da, dikkati uyaran kaynak bilinçte değil, ilgi de saklı yatmakta, ilgi ise büyük bölümüyle bilinçaltında bulunmaktadır.

Bir kimsede dikkatin uyanmasını sağlayan en önemli etken, sağlam bir temele dayanacak ilgidir.

İnsan yaşamındaki bir olayı geriye doğru izlersek, kuşkusuz ilk güne gelip dayanır, her şey insanda sanki doğuştan bulunuyormuş gibi bir izlenime kapılırız. Bütün bir ailede, ulusta ya da ırkta ortak karakter özelliklerine rastlamamızın nedeni, birinin ötekinde gördüğü özellikleri benimsemesi, kendinde başkalarındakine benzer özellikler geliştirmesi, başkalarından kimi özellikleri alarak kendine mal etmesidir.

Kadınla erkek arasındaki uzlaşma ve dengenin karakteristik özelliği arkadaşlıktır.

Her evlilikten önce aslında kadının erkeğe sorması gereken çok önemli bir soru vardır: "Uygarlığın o üstün erkeklik ilkesi karşısındaki, özellikle aile konusundaki tutumun nedir?"

Çocukları alaya almak gibi yakışıksız bir davranış, onların gelişimi için son derece sakıncalıdır. Alay edilme korkusunun bazen bu çocukların yaşamlarının çok ileri dönemine kadar kaybolmayarak sürüp gittiğini görebiliriz. Bu çocuklar büyür, erişkin insanlar olur, yine de bu korkuyu üzerlerinden sıyırıp atamazlar.

Bir kimsenin bir şeyden yoksun bırakılması ya da bir kayba uğraması ve yoksun bırakıldığı ya da kaybettiği şeyden ötürü kolay kolay teselli bulamaması durumunda kendini açığa vuran bir duygudur.

Bilindiği gibi alkol, uygarlığın kişi önüne çıkardığı engelleri zayıflatıcı ya da ortadan kaldırıcı yönden etki yapar.

Örneğin bir aynayı tutup kırar ya da başka değerli eşyalara zarar verirler. Ancak, daha sonra o anda ne yaptıklarını bilmedikleri gibi bir bahaneyi ciddi ciddi öne sürmeleri inanılacak gibi değildir. Çünkü çevrelerine bir ders vermek amacı güttükleri açıktır. Kapıldıkları heyecan durumunda hep kırıp dökecek değerli bir eşyaya el atar, asla değersiz nesnelere el sürmezler. Bu da, bize onların belirli bir plan uyarınca davrandıklarını gösterir.

Bedenle ruhun sıkı bir biçimde birbirleriyle kaynaşmış olduğu düşünülürse, ruhsal yaşamda büyük rol oynayan heyecanların beden üzerinde de etkisiz kalmayacağı açıktır. Heyecanların fiziksel dışavurumları yüzde kızarma ve sararma, solunum faaliyetinde değişiklik gibi kan damarları ve solunum organlarıyla ilgili belirtilerdir.

Sanki Tanrı ne yapacağını bilmiyormuş gibi, yapması gereken şey üzerine onun dikkatini çekmek isterler.S

Gerçekten öyle kimseler vardır ki, herhangi bir eylemde bulunmak isteseler, diyelim evden sokağa çıksalar, kendilerine eşlik eden birinden ayrılsalar, bir göreve atansalar ya da bir aşk serüveni kendilerine uzaktan göz kırpsa, içlerinde uyanacak ilk duygu korkudur.

Bir kimse ya dış dünyadan ya da kendi iç dünyasından korkar.

Çünkü korku, yaşamın tüm ilişkilerine uzatabilir elini.

Korkaklık, çocukluğun ilk günlerinden, çoğunlukla ileri yaşlara kadar insanın yakasını bırakmayan, hayatı akıl almaz ölçüde zehir eden, başkalarıyla ilişki kurmasını, dolayısıyla huzur içinde bir yaşamın ve verimli çalışmaların gerektirdiği temeli ele geçirmesini geniş ölçüde aksatan son derece yaygın bir belirtidir.

Çünkü ancak koşullar benimsendiği zaman, yaşamın sevinçleri ele geçirilebilir.

Kendini beğenmiş kişi, uğradığı başarısızlıkların suçunu âdet olduğu üzere, kendisi üstlenmeyerek başlarının üzerine yıkmaya başlar.

Uyku, bir insanın gelişim düzeyini gösteren mükemmel bir ölçüttür. Uyku bozuklukları, her zaman aşırı bir ihtiyatın ve güvensizliğin belirtisidir.